GAGASAN 1 Malaysia yang diilhamkan oleh YAB. Perdana Menteri Datuk Seri Najib Tun Abd. Razak, tidak akan berjaya jika tiada sokongan padu daripada seluruh rakyat Malaysia tanpa mengira latarbelakang agama dan keturunan. Semua pihak sepatutnya berganding bahu, memastikan keberhasilan gagasan itu, tanpa menyentuh sensitivity agama dan perkauman yang bakal memporak-perandakan Negara.
Isu penggunaan kalimah Allah yang menyebabkan 3 buah gereja di ibu Negara terbakar dan sebuah surau di rosakkan telah mencemari hak kebebasan beragama yang termaktub dalam Perlembagaan Persekutuan sejak sekian lama. Dalam Perkara 11 (1) dinyatakan “Tiap-tiap orang berhak menganuti dan mengamalkan agamanya dan tertakluk kepada Fasal (4) mengembangkannya.
Walau bagaimanapun dalam konteks maqasid syariah (objektif pemeliharaan syariah) pengembangan agama kepada orang Islam juga terkawal berdasarkan Perkara 11(4) yang menyebutkan; Undang-undang Negeri dan berkenaan dengan Wilayah-wilayah Persekutuan Kuala Lumpur, Labuan dan Putrajaya, undang-undang persekutuan boleh mengawal atau menyekat pengembangan apa-apa doktrin atau kepercayaan agama dikalangan orang yang menganuti agama Islam.
Protes yang dilakukan oleh masyarakat Islam kini, dilihat bertepatan dengan Perlembagaan yang bertitik-tolak daripada kebimbangan berlaku kekeliruan terutama apabila ayat-ayat Bible yang mengandungi kalimah Allah disebarkan kepada masyarakat awam. Justeru itu, gesaan oleh Presiden Majlis Jaksa Pendamai Malaysia, Datuk Clarence Bongkos Malakun agar tuntutan untuk menggunakan nama Allah digugurkan patut dipuji bagi memelihara keharmonian masyarakat majmuk di Malaysia.
Rasulullah SAW sendiri, sebagai Ketua Negara telah meletakkan asas-asas kehidupan beragama kepada masyarakat majmuk di Madinah yang terdiri daripada orang Islam, Yahudi, Nasrani dan golongan penyembah berhala. Ini dinyatakan dalam Perkara 25, Piagam Madinah yang berbunyi, Bahawa kaum Yahudi dari Bani ‘Auf, adalah satu umatyang bersama-sama orang mukmin, bagi mereka kebebasan untuk menganut agama mereka dan orang Islam dengan agama mereka, begitu juga orang yang berada di bawah mereka dan diri mereka sendiri, melainkan sesiapa yang zalim dan berbuat dosa maka hal itu tidak akan menimpa melainkan diri dan keluarganya.
Penulis sangat tersentuh dengan apa yang pernah disebutkan oleh Mukram Abid, Bekas Menteri Kewangan Mesir dan seorang tokoh pemikir bangsa Coptik, yang pernah menyebutkan “Ana Muslimun Watanan wa Nasraniyyun diinan”, bermaksud Saya seorang Muslim jika ditinjau daripada aspek kenegaraan tetapi seorang kristian jika dilihat daripada aspek keagamaan.
Sehubungan dengan itu toleransi beragama perlu disemai dan dipupuk kepada semua lapisan masyarakat antaranya dengan mengelak gejala buruk dan melampau seperti Ekstremisme yang dirujuk sebagai tindakan berlebih-lebihan dan melampaui batas dalam hal agama. Ideologi fanatisme yang menjadikan seseorang bersikap keterlaluan dan mentaati agama secara membabi-buta sehingga tidak memperdulikan kepentingan orang lain juga hendaklah dielakkan.
Dalam pada itu, semangat taksub yang keterlaluan dalam memperjuangkan kepentingan sesuatu kaum tanpa mengambil kira pandangan orang lain seharusnya dihindari bagi mengelak konflik agama yang boleh meruntuhkan tamadun sesuatu bangsa.
Sejarah memperlihatkan bagaimana konflik yang berlaku antara Kristian dan Yahudi di Eropah pada kurun ke-9 dan ke-18 Masihi telah menyebabkan berlaku siri pembunuhan beramai-ramai ke atas orang Yahudi. Begitu pula Perang Salib (Crusades) yang berlangsung selama ratusan tahun diantara Kristian dan Islam telah menyebabkan ramai nyawa terkorban atas nama kepercayaan beragama yang melampau.
Walaupun tidak dinafikan banyak nilai-nilai positif yang berjaya disemai dalam masyarakat hasil interaksi budaya dan agama yang menyumbang kepada keharmonian sejagat. Sebagai contohnya, di zaman pemerintahan Bani Umaiyyah hingga ke zaman pemerintahan Uthmaniyyah, golongan minority seperti orang Yahudi dan Kristian boleh hidup aman damai di bawah pemerintahan kerajaan Islam. Malah di Andalusia (Spanyol Islam) mereka diberi kedudukan dan jawatan tinggi dalam pentadbiran kerajaan.
Selain daripada itu, keinginan untuk berbincang secara terbuka oleh semua pihak juga dilihat mampu menjernihkan suasana. Kemelut yang berlaku perlu diselesaikan dengan semangat 1 Malaysia agar kedamaian dan keamanan Negara dapat terus dinikmati untuk selama-lamanya. Melalui perbincangan secara ilmiah, saling menghormati perbezaan pandangan dan pendapat merupakan tonggak kejayaan amalan beragama di Malaysia.
Perlu juga dinyatakan bahawa perbuatan mencemari kesucian rumah ibadat tidak ada kaitan dengan ajaran Islam yang suci. Mereka yang terlibat dengan perbuatan itu hendaklah diberi balasan yang setimpal agar menjadi pengajaran untuk generasi masa hadapan.
Disebalik apa yang berlaku, Umat Islam seharusnya bangun daripada mimpi yang melalaikan dan berusaha untuk menterjemahkan agama sebagai satu cara hidup. Kelalaian berbuat demikian akan menyebabkan Islam terus diperkotak-katikkan sehingga Nama Allah Yang Maha Suci dan institusi kerasulan akan terus dipermainkan sepanjang zaman.
No comments:
Post a Comment